Journaliste d'un Jour -

Lundi 23/09/1996 à 21:03:48

Het ambachtelijk handwerk moet in de familie blijven

Florence - In Florence floreert het ambacht nog. In de hele stad kom je kleine winkeltjes tegen waar je de ambachtslieden aan het werk ziet. Kleermakers en schoenenmakers, kaarsenmakers en houtsnijders.

Als je in de Via Giuseppe Verdi in een verlicht keldergat kijkt, zie je de handen van Claudio Torrini, die aan een houten engeltje snijdt. Verderop in de kelder staat zijn collega Cavallero te snijden aan een ornament voor een meubelstuk. Tussendoor helpen ze klanten die moeizaam de steile trap afgeklommen zijn.
De kans is groot dat met dit tweetal - beiden rond de vijftig - het bedrijfje zal verdwijnen. Sinds enige tijd heeft de wetgever in Itali… de positie van de leerjongens goed geregeld; leerlingen van handwerkslieden moeten het minimumloon krijgen en voldoende vakantiedagen; de 'leermeester' moet er ook voor zorgen dat de leerling een goede kamer heeft met douche en toilet.
Torrini en Cavallero vinden dat een mooie regeling, maar voor hen helaas onbetaalbaar. Met hun engeltjes, hun meubels, hun restauratiewerk verdienen ze maar net genoeg om zelf redelijk te kunnen leven. En dus zal hun zaak op zekere
dag gesloten worden.
Die van Enrico Giannini waarschijnlijk niet. Zijn familie heeft al sinds 1856 een winkeltje in kunstig bedrukt en bewerkt papier tegenover Palazzo Pitti in Florence. Amerikaanse en Japanse toeristen betalen grif voor de artistieke producten in het winkeltje. Met name het 'marmeren' van papier is een techniek die hier nog volop wordt beoefend; Enrico demonstreert op de kokend hete bovenverdieping enthousiast hoe dat gaat: in principe een simpele techniek, die je echter niet zo snel onder de knie hebt. Dus ook deze zaak zou het niet redden als Giannini zijn kinderen niet warm had weten te maken voor de traditie; een zoon en een dochter willen hem opvolgen. Officieel krijgen ook zij wat de wet voorschrijft, maar het blijft 'in de familie'.
Zo zijn er wel meer ambachts· lieden, 'artisani', die op die manier zelf zorgen voor hun opvolgers. Maar voor de rest ziet het er somber uit...

Judith Luesink

Limburgs Dagblad

Pour réagir ...
Posté le Lundi 23/09/1996 à 21:03:48
Support technique: webmaster@nma.be.

Florence - In Florence floreert het ambacht nog. In de hele stad kom je kleine winkeltjes tegen waar je de ambachtslieden aan het werk ziet. Kleermakers en schoenenmakers, kaarsenmakers en houtsnijders.
Lundi 23/09/1996 à 21:03:48
Het ambachtelijk handwerk moet in de familie blijven
Als je in de Via Giuseppe Verdi in een verlicht keldergat kijkt, zie je de handen van Claudio Torrini, die aan een houten engeltje snijdt. Verderop in de kelder staat zijn collega Cavallero te snijden aan een ornament voor een meubelstuk. Tussendoor helpen ze klanten die moeizaam de steile trap afgeklommen zijn. De kans is groot dat met dit tweetal - beiden rond de vijftig - het bedrijfje zal verdwijnen. Sinds enige tijd heeft de wetgever in Itali… de positie van de leerjongens goed geregeld; leerlingen van handwerkslieden moeten het minimumloon krijgen en voldoende vakantiedagen; de 'leermeester' moet er ook voor zorgen dat de leerling een goede kamer heeft met douche en toilet. Torrini en Cavallero vinden dat een mooie regeling, maar voor hen helaas onbetaalbaar. Met hun engeltjes, hun meubels, hun restauratiewerk verdienen ze maar net genoeg om zelf redelijk te kunnen leven. En dus zal hun zaak op zekere	dag gesloten worden. Die van Enrico Giannini waarschijnlijk niet. Zijn familie heeft al sinds 1856 een winkeltje in kunstig bedrukt en bewerkt papier tegenover Palazzo Pitti in Florence. Amerikaanse en Japanse toeristen betalen grif voor de artistieke producten in het winkeltje. Met name het 'marmeren' van papier is een techniek die hier nog volop wordt beoefend; Enrico demonstreert op de kokend hete bovenverdieping enthousiast hoe dat gaat: in principe een simpele techniek, die je echter niet zo snel onder de knie hebt. Dus ook deze zaak zou het niet redden als Giannini zijn kinderen niet warm had weten te maken voor de traditie; een zoon en een dochter willen hem opvolgen. Officieel krijgen ook zij wat de wet voorschrijft, maar het blijft 'in de familie'. Zo zijn er wel meer ambachts· lieden, 'artisani', die op die manier zelf zorgen voor hun opvolgers. Maar voor de rest ziet het er somber uit...
Judith Luesink Limburgs Dagblad